Artroskopia kolana to mało inwazyjna metoda diagnostyki i leczenia chorób stawów kolanowych. Polega na wprowadzeniu do kolana przez centymetrowy dostęp operacyjny kamery, obejrzeniu wszystkich elementów stawu kolanowego. Przez drugi centymetrowy dostęp operacyjny wprowadza się narzędzia artroskopowe celem naprawy uszkodzeń wewnątrz stawowych. Po zabiegu kolano nie wymaga unieruchomienia, na 7 dni pozostają dwa szwy. Zabieg trwa średnio 10–30 Najczęściej wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Po zabiegu pacjent nie wymaga pobytu szpitalnego, po kilku godzinach może być wypisany do domu.

Dzięki artroskopii możemy dotrzeć w bardzo małe i ciasne miejsca w stawie niemożliwe do leczenia inaczej niż za pomocą dużych otwartych cięć. Sama operacja wykonywana jest przez klika punktowych nacięć i pozwala na wprowadzenie mikrokamery (2 – 4 mm) i narzędzi o tej samej średnicy. Wszystko odbywa sie bezkrwawo i dzięki tak małym nacięciom dolegliwości pooperacyjne są związane tylko z leczeniem schorzenia a nie z szerokimi dostępami, rozdzielaniem i przecinaniem tkanek przez które dochodzi się do ogniska choroby.

Dzięki artroskopii pacjent odczuwa zmniejszone dolegliwości bólowe, co zdecydowanie wpływa na wydłużenie jego aktywności w życiu zawodowym, a także umożliwia dłuższą niezależność od osób trzecich. Jednym z minusów tej operacji jest szybsze zużywanie nowej chrząstki (włóknistej), w wyniku czego po kilku latach należy zabieg powtórzyć. W przypadku kolan szpotawych bądź koślawych niezbędne jest również przeprowadzenie dodatkowej operacji, polegającej na ustawieniu stawu w osi kończyny. Rokowanie jest zatem pomyślne.

Dzięki artroskopii i punktowym ranom w różnych miejscach można leczyć stawy ze wszystkich stron na raz (wszystkie składowe choroby lub kilka chorób jednocześnie) , przy klasycznych metodach otwartych rana ogranicza nas do jednej okolicy. Obecnie znakomita większość operacji stawów a nawet zabiegów pozastawowych może być wykonana przez doświadczonego specjalistę artroskopowo, a ilość komplikacji pooperacyjnych wynosi ok 0,003 % (metody otwarte średnio 3%).

Rehabilitacja przed zabiegiem polega na nauce poruszania się za pomocą kul łokciowych. Po operacji kończyna zostaje unieruchomiona na okres około 24-48 godzin. Wykonuje się wówczas ćwiczenia izometryczne mięśni uda, ćwiczenia przeciwzakrzepowe oraz zginanie operowanej kończyny w stawie biodrowym. Na drugi dzień po operacji (za zgodą lekarza) możliwe jest również chodzenie o kulach z odciążaniem operowanej kończyny. Trzeciego dnia pacjent jest zazwyczaj wypisywany ze szpitala, jednak w domu powinien kontynuować usprawnianie kończyny (takie jakiego nauczył się podczas pobytu w szpitalu). Czas, po którym możliwe jest pełne obciążanie chorego kolana, zależy od rodzaju artroskopii. Dodatkowo zaleca się usprawnianie w gabinecie fizjoterapii, opierające się głównie na zastosowaniu laseru, pola magnetycznego czy elektroterapii.

Zabieg artroskopii stawu kolanowego można wykonać w wielu placówkach medycznych w Polsce. Przykładowe miejsca poniżej:

  • Centrum Rehabilitacjii Artkinezis – zabiegi artroskopii kolana w Warszawie i okolicach.
  • Centrum Medyczne ArteMed – www.artemed.pl – zabiegi artroskopii kolana we Wrocławiu i okolicach.
  • Centrum Medyczne EterMed – www.etermed.pl – zabiegi artroskopii kolana w Gdański i okolicach.

Branża kosmetyczna

Branża kosmetyczna oferuje szeroki wachlarz produktów, w tym m.in. kosmetyki do pielęgnacji
skóry, włosów, jamy ustnej, perfumy czy kosmetyki kolorowe. Produkty te są dostępne w sprzedaży bezpośredniej, hurtowej, a także za pośrednictwem salonów piękności, salonów fryzjerskich czy centrów SPA.

Na każdym z etapów generowane jest zatrudnienie, tworzona jest wartość dodana, wypłacane są wynagrodzenia i odprowadzane są podatki. Łączne efekty ekonomiczne znacznie przewyższają efekty bezpośrednie. W niniejszym raporcie podjęto próbę ich oszacowania przy użyciu modelu przepływów międzygałęziowych, inaczej zwanego modelem Input-Output lub modelem Leontiefa. Model koncentruje się na powiązaniach i zależnościach między różnymi gałęziami gospodarki, dzięki czemu pozwala zbadać, w jaki sposób działalność danej gałęzi wpływa na rozwój pozostałych.

Zgodnie z danymi przedstawionymi przez PMR, konsumenci wybierając kosmetyki, kierują się ich jakością (88%), zapachem (79%), ceną (77%) oraz naturalnością (55%). Cena już dawno przestała być dla klientów najważniejsza, kryterium znanej marki również traci na znaczeniu. Wiąże się to przede wszystkim z silnym w ostatnich latach rozwojem marek własnych. Aż dla 45% respondentów ważne jest, by kupowany kosmetyk był produktem polskim. Wysoka jakość krajowych produktów oraz zaufanie, jakim darzą je konsumenci pozwalają im coraz lepiej konkurować z zagranicznymi markami.

Wciąż najpopularniejszym miejscem zakupów kosmetyków w naszym kraju są drogerie (79%). W tych punktach częściej dokonują zakupów kobiety (86%) niż mężczyźni (67%). Blisko 25% konsumentów dokonuje z kolei zakupu kosmetyków w hipermarketach, a dyskonty wybiera 14% osób.

W najbliższych latach powinno dojść do dalszego wzrostu znaczenia dyskontów, przede wszystkim z racji ich ekspansji, poszerzonej oferty kosmetycznej oraz rosnącego zaufania społeczeństwa do marek własnych. Z kolei hipermarkety, aby zaradzić spadkom sprzedaży kosmetyków, będą najpewniej przebudowywać swoje działy kosmetyczne, próbując upodobnić je do drogerii.

Global anti-aging
Z tego też powodu, tak prężnie rozwijały i nadal rozwijają się przeciwstarzeniowe, stosowane subdyscypliny nauki (np. nieformalne specjalności w medycynie i kosmetologii – medycyna przeciwstarzeniowa i kosmetologia przeciwstarzeniowa), które stawiają sobie podobny cel, jednak realizują go w odmienny sposób. Wysiłki kosmetologów oraz lekarzy medycyny estetycznej skierowane na walkę właśnie z tym procesem, skutkują coraz to nowszymi zabiegami przeciwstarzeniowymi.

Pomimo, iż określenia „medycyna anti-aging” czy „kosmetologia anti-aging” powszechnie funkcjonują od dawna, wydaje się, że jak dotychczas, nie były one w pełni rozumiane, wykorzystywane i nie oddawały wielokierunkowego działania tych subdyscyplin. Przez większość ludzi (zarówno usługodawców, jak i usługobiorców) kojarzone były wyłącznie z zabiegami estetycznymi, które za pomocą różnorodnych metod – odpowiednio medycznych i paramedycznych, pozwalają dłużej zachować zdrowy i młody wygląd. Mimo, że w zabiegach tych wykorzystuje się substancje oraz czynniki fizykalne, które z jednej strony stymulują procesy regeneracyjne i przez to „odmładzają” ciało, z drugiej neutralizują czynniki przyspieszające starzenie się organizmu, najczęściej nie działają one przyczynowo, zwalczają jedynie nieestetyczne objawy tego procesu. Należy jednak pamiętać, że anti-aging to także, a może przede wszystkim, prewencja, czyli zapobieganie procesowi starzenia w jedyny prawdziwie skuteczny sposób – za pomocą zmiany nawyków związanych ze stylem życia, unikania zagrożeń środowiskowych i odpowiedniej opieki zdrowotnej.

Od jakiegoś czasu gabinety medycyny estetycznej oraz gabinety kosmetologiczne zaczynają wykorzystywać swój potencjał, wynikający z wielokierunkowej znajomości funkcjonowania ludzkiego organizmu, do podejmowania działań prowadzących do polepszenia jakości życia klientów/pacjentów poprzez zapewnienie im zachowania estetyki ciała aż do późnej starości. Osiągają to właśnie dzięki wczesnej profilaktyce patologii skórnych związanych z wiekiem oraz pielęgnacji zdrowia przez zmianę nawyków już od młodego wieku. Dlatego też można mówić o pewnym trendzie w branży beauty, polegającym na nowym, szerszym podejściu do walki ze starzeniem, tzw. global anti-aging, czyli wprowadzaniu do terapii przeciwstarzeniowych elementów edukacji zdrowotnej i profilaktyki.

W praktyce oznacza to konsultacje nie ograniczające się jedynie do oceny klienta/pacjenta przed zabiegiem estetycznym, ale obejmujące także bardzo szczegółową ocenę dotychczasowych nawyków związanych ze stylem życia oraz określenie potencjału zdrowotnego danej osoby wraz ze zdiagnozowaniem zagrożeń i szans, które można odpowiednio wcześnie ograniczać lub rozwijać. Pakiety global anti-aging obejmują też konsultacje z innymi specjalistami, jak dietetyk, trener personalny czy psycholog.

Awangarda

Awangarda to termin używany w kontekście sztuki, literatury, muzyki i innych dziedzin artystycznych, aby opisać eksperymentalne, nowatorskie i często rewolucyjne podejście do tworzenia dzieł. Ruchy awangardowe często pojawiły się w odpowiedzi na zmieniające się społeczne, polityczne i technologiczne realia, a ich celem było przełamywanie tradycji i konwencji, poszukiwanie nowych form wyrazu oraz wprowadzanie innowacyjnych idei.

Termin „awangarda” jest szerokim pojęciem i obejmuje wiele różnorodnych ruchów artystycznych, które pojawiły się w różnych okresach i miejscach. Kilka przykładów ruchów awangardowych to:

Futuryzm: Ruch futurystyczny pojawił się we Włoszech pod koniec XIX i na początku XX wieku, koncentrując się na glorifikacji nowoczesności, technologii i energii. Futuryści dążyli do przełamywania konwencji w malarstwie, literaturze i sztukach performatywnych.

Kubizm: Ten ruch artystyczny rozwijał się w sztuce w pierwszej połowie XX wieku, zwłaszcza za sprawą pionierów takich jak Pablo Picasso i Georges Braque. Charakteryzował się fragmentacją obrazów, które były przedstawiane za pomocą form geometrycznych.

Dadaizm: Powstały w czasie I wojny światowej, dadaizm był ruchem artystycznym, który sprzeciwiał się konwencjom i normom społecznym. Jego przedstawiciele, tacy jak Marcel Duchamp, stosowali ironię i absurd, aby wyrazić swoje poglądy na ówczesne społeczeństwo.

Surrealizm: Powstały w latach 20. XX wieku, surrealizm koncentrował się na eksploracji nieświadomości i podświadomości. Malarze surrealistyczni, tacy jak Salvador Dalí, tworzyli obrazy zdeformowanych, onirycznych scen.

Abstrakcjonizm: Ruch ten, rozwijający się w XX wieku, skupiał się na rezygnacji z przedstawiania przedmiotów w sposób realistyczny. Abstrakcjonizm eksplorował formy, kolory i linie, dążąc do wyrażenia emocji i idei abstrakcyjnych.

Awangarda była często związana z radykalnymi zmianami społecznymi, politycznymi i technologicznymi. Jej wpływ na sztukę i kulturę jest trudny do przecenienia, ponieważ ruchy awangardowe otworzyły nowe możliwości dla artystów i przyczyniły się do ewolucji sztuki na przestrzeni wieków.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *