Hashimoto jest chorobą zapalną, w której układ odpornościowy zaczyna atakować tarczycę, dlatego inaczej nazywa się ją przewlekłym autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy. Z uwagi na skalę zachorowań, uznana została za chorobę cywilizacyjną XXI wieku. Szacuje się, że w Polsce cierpi na nią obecnie od 800 tys. do nawet 1,2 mln osób*, w większości są to kobiety. Chorobie Hashimoto bardzo często towarzyszy niedoczynność tarczycy. Objawy Hashimoto są niezwykle uciążliwe, dlatego chorujące kobiety szukają różnych sposobów, które mogą pomóc przynieść im ulgę.

Skąd się bierze Hashimoto?

W ostatnich latach o chorobie Hashimoto słyszymy coraz częściej. Notuje się zdecydowanie więcej przypadków u kobiet niż u mężczyzn, jednak do końca nie wiadomo jaka jest tego przyczyna.  Jak wynika z badań szacunkowych, kobiety zmagają się z problemami z tarczycą aż 9 razy częściej niż mężczyźni**. Jedna z hipotez mówi, że może mieć to podłoże genetyczne. Z drugie strony „winę” za rozwój niepokojących objawów przypisuje się wpływowi estrogenu.

Hashimoto to choroba, którą bardzo trudno zdiagnozować, głównie dlatego, że nie daje jednoznacznych objawów. Pojawieniu się Hashimoto towarzyszą często także inne jednostki chorobowe, takie jak cukrzyca, celiakia, bielactwo, łysienie plackowate, różnego typu dolegliwości reumatologiczne. U dzieci cierpiących na Hashimoto może dojść do zaburzenia rozwoju psychicznego i fizycznego. U dorosłych kobiet przebieg Hashimoto często zaburza regularność miesiączek. W niektórych przypadkach może doprowadzić do bezpłodności, więc jest to szczególnie niebezpieczne dla osób, które planują macierzyństwo.

Jak radzić sobie z chorobą, czyli dieta przy Hashimoto

Kto by pomyślał, że zmęczenie, obniżony nastrój, senność i brak koncentracji to nie oznaka przepracowania a objawy groźnej choroby, z którą trzeba będzie walczyć przez długi czas. Walka z tą chorobą wymaga sporej energii, dlatego tak ważne jest odpowiednie odżywianie i dostarczanie do organizmu cennych składników odżywczych.

Roksana Środa, dietetyczka kliniczna i założycielka platformy MajAcademy podkreśla, że podstawą leczenia Hashimoto jest przyjmowanie leków. Aby jednak ich dawka była możliwie najniższa, należy wprowadzić odpowiednią dietę, która skutecznie wspomoże leczenie. Najlepszą dietą przy Hashimoto jest dieta antyzapalna. Roksana Środa wymienia przy tym najważniejsze elementy, na które koniecznie trzeba zwrócić uwagę przy komponowaniu diety antyzapalnej dla osoby zmagającej się z Hashimoto. Są to:

  • wzbogacenie diety o odpowiednią ilość tłustych ryb, dobrej jakości oliwę z oliwek i awokado;
  • codzienne spożywanie świeżych warzyw, ze wskazaniem na te zielone i czerwone;
  • regularne spożywanie owoców jagodowych, czyli naturalnych antyoksydantów;
  • ograniczenie spożycia mięsa, jednak nie trzeba rezygnować z niego całkowicie;
  • raz na dwa tygodnie warto zjeść dobrej jakości wołowinę, a także niezwykle zdrową wątróbkę;
  • posiłki powinny się opierać na kaszach, ryżu, makaronach i płatkach z pełnego ziarna;
  • picie codziennie dużych ilości wody.

Nie wolno zapominać także, że hormony przyjmuje się zgodnie z zaleceniami lekarza. Zazwyczaj około 30-60 minut przed posiłkiem, a pierwszą kawę pijemy dopiero 2 godziny po zażyciu leków.

Zapewnij sobie odpowiednie wsparcie

Dzięki odpowiedniej diecie, jesteśmy w stanie osiągnąć imponujące rezultaty i zminimalizować dolegliwości związane z Hashimoto. Ważne jednak, by była ona dobrze zaplanowana i skomponowana. W celu przygotowania indywidualnej diety, konkretnie dopasowanej do stopnia zaawansowania choroby, rodzaju i dawki przyjmowanych leków, warto skorzystać z konsultacjami z ekspertem. Dlaczego to takie ważne? – Istotnym elementem jest odpowiednia kaloryczność diety, która zapewni tarczycy taką ilość energii, która pozwoli jej na prawidłową pracę i regenerację. – podkreśla Roksana Środa z MajAcademy.

Pacjenci zmagający się z Hashimoto często obawiają się eliminacji z diety swoich ulubionych produktów, jednak Roksana Środa podkreśla, że dieta antyzapalna nie wyklucza ich całkowicie – niekiedy tylko i to w uzasadnionych przypadkach ogranicza ich ilość. Najczęściej ograniczanymi produktami są te, które zwierają substancje wolotwórcze, czyli kapusta, brukselka, orzechy ziemne, bakłażan, soja, szpinak i jarmuż. Z kolei nabiał eliminowany jest jedynie u osób zmagających się z nietolerancją laktozy, co przynosi dla nich dużą korzyść. Idąc dalej tym tropem, dietę bezglutenową będzie trzeba wprowadzić się u osób chorych na celiakię, która często towarzyszy Hashimoto.

A co z figurą? Jak sprawić by mimo choroby zachować smukłą sylwetkę? – Złota zasada panująca w MajAcademy brzmi: najpierw zdrowie, później wygląd. – tłumaczy ekspertka. – Należy zatem mieć świadomość, że w pierwszej kolejności trzeba skupić się na poprawieniu wyników badań. Dopiero wtedy, gdy będą one zadowalające, zajmujemy się pracą nad poprawą sylwetki. – wyjaśnia.

*https://www.aptelia.pl/czytelnia/a757-Czym_jest_Hashimoto__objawy_diagnostyka_i_sposoby_leczenia

** https://www.gabinetusg.com.pl/poradnik/usg-tarczycy-czy-kobiety-czesciej-niz-mezczyzni-choruja-na-tarczyce/

Branża kosmetyczna

Mikrobiom beauty
W ostatnich latach do kręgu zainteresowań biologów i biotechnologów (po ko­mórkach macierzystych) dołączył również mikrobiom człowieka, czyli różnicowana społeczność ko­mensalnych, symbiotycznych i patogennych mikroorga­nizmów żyjących w i na jego ciele. Badania nad mikroflorą obejmujące wpływ wieku, diety, stoso­wanych leków, środowiska życia oraz przebytych chorób na skład tej mikroflory umożliwiły zrozumienie rela­cji, które składają się na zachowanie zdrowia lub rozwój chorób zależnych właśnie od mikroorganizmów zamiesz­kujących nasze ciało. Okazuje się, że mikroflora ma wpływ na różne aspekty fizjologii organizmu człowieka oraz jego podatność na wiele dysfunkcji organizmu. Zachwianie naturalnej równowagi mikrobiologicznej skóry, np. poprzez zastosowanie terapii antybiotykowej czy agresywnej, nieprawidłowej pielęgnacji może mieć istotne konsekwencje dla jej funkcjonowania a także wpływać na przyspieszenie procesu jej starzenia.

Dlatego w kosmetologii rozwinął się odrębny nurt w kosmetologii – kosmetyki pre- i probiotyczne. Ich zadaniem jest tworzenie i utrzymanie na powierzchni skóry aktywnej bariery ochronnej – mikrobiologicznej flory, która zapobiega namnażaniu się drobnoustrojów chorobotwórczych. Są to kosmetyki idealne dla skóry pozbawionej naturalnej ochrony, podrażnionej czy uszkodzonej, ponieważ na takiej skórze patogenne drobnoustroje rozmnażają się błyskawicznie, powodując różnorodne dermatozy.

Mimo, iż wcześniejsze pokolenia posiadały, nabytą przez doświadczenie wiedzę, o dobrym wpływie pre- i probiotyków na skórę, jednak dopiero teraz trend mikrobiom beauty, czyli czerpanie z dobroczynnych właściwości kefirów czy jogurtów działających przeciwstarzeniowo i kojąco na skórę, jest widoczny w produkcji wielu luksusowych produktów do jej mycia i pielęgnacji.

Według danych GUS z 2016 r., kosmetyki z Polski są eksportowane do ponad 160 krajów, w tym do tak odległych jak Meksyk, Indonezja czy Australia.

Zdecydowanie najważniejszy dla krajowych firm jest jednak rynek wewnętrzny Unii Europejskiej. W latach 2004-2016 dodatni bilans Polski w handlu kosmetykami w Unii wzrósł prawie dziewięciokrotnie – z 231 mln do 2,04 mld zł – co wzmocniło sektor i miało korzystny wpływ na całą polską gospodarkę.

Głównymi kierunkami eksportowymi kosmetyków z Polski są dzisiaj Niemcy, Wielka Brytania i Rosja. W 2016 r. eksport do tych krajów wyniósł odpowiednio 1,77 mld, 1,59 mld i 1,38 mld zł.

Przytoczone dane obejmują eksport kosmetyków wytwarzanych w Polsce zarówno przez firmy z polskim kapitałem jak i firmy międzynarodowe.

Między 2008 a 2016 r. udział eksportu kosmetyków z Polski do Rosji zmniejszył się z 18,5 proc. do 11 proc.

Udział eksportu na Ukrainę również zmalał, z ponad 8 proc. do 3 proc. Na zmiany te wpłynęła m.in.
niestabilna sytuacja polityczna i sankcje gospodarcze. Największy wzrost udziału w eksporcie kosmetyków z Polski, z 8 proc. do 13 proc., odnotowały Niemcy.

Według danych GUS z 2016 r., kosmetyki z Polski są eksportowane do ponad 160 krajów, w tym do tak odległych jak Meksyk, Indonezja czy Australia.

Zdecydowanie najważniejszy dla krajowych firm jest jednak rynek wewnętrzny Unii Europejskiej. W latach 2004-2016 dodatni bilans Polski w handlu kosmetykami w Unii wzrósł prawie dziewięciokrotnie – z 231 mln do 2,04 mld zł – co wzmocniło sektor i miało korzystny wpływ na całą polską gospodarkę.

Głównymi kierunkami eksportowymi kosmetyków z Polski są dzisiaj Niemcy, Wielka Brytania i Rosja. W 2016 r. eksport do tych krajów wyniósł odpowiednio 1,77 mld, 1,59 mld i 1,38 mld zł.

Przytoczone dane obejmują eksport kosmetyków wytwarzanych w Polsce zarówno przez firmy z polskim kapitałem jak i firmy międzynarodowe.

Między 2008 a 2016 r. udział eksportu kosmetyków z Polski do Rosji zmniejszył się z 18,5 proc. do 11 proc.

Udział eksportu na Ukrainę również zmalał, z ponad 8 proc. do 3 proc. Na zmiany te wpłynęła m.in.
niestabilna sytuacja polityczna i sankcje gospodarcze. Największy wzrost udziału w eksporcie kosmetyków z Polski, z 8 proc. do 13 proc., odnotowały Niemcy.

Awangarda

Awangarda to termin używany w kontekście sztuki, literatury, muzyki i innych dziedzin artystycznych, aby opisać eksperymentalne, nowatorskie i często rewolucyjne podejście do tworzenia dzieł. Ruchy awangardowe często pojawiły się w odpowiedzi na zmieniające się społeczne, polityczne i technologiczne realia, a ich celem było przełamywanie tradycji i konwencji, poszukiwanie nowych form wyrazu oraz wprowadzanie innowacyjnych idei.

Termin „awangarda” jest szerokim pojęciem i obejmuje wiele różnorodnych ruchów artystycznych, które pojawiły się w różnych okresach i miejscach. Kilka przykładów ruchów awangardowych to:

Futuryzm: Ruch futurystyczny pojawił się we Włoszech pod koniec XIX i na początku XX wieku, koncentrując się na glorifikacji nowoczesności, technologii i energii. Futuryści dążyli do przełamywania konwencji w malarstwie, literaturze i sztukach performatywnych.

Kubizm: Ten ruch artystyczny rozwijał się w sztuce w pierwszej połowie XX wieku, zwłaszcza za sprawą pionierów takich jak Pablo Picasso i Georges Braque. Charakteryzował się fragmentacją obrazów, które były przedstawiane za pomocą form geometrycznych.

Dadaizm: Powstały w czasie I wojny światowej, dadaizm był ruchem artystycznym, który sprzeciwiał się konwencjom i normom społecznym. Jego przedstawiciele, tacy jak Marcel Duchamp, stosowali ironię i absurd, aby wyrazić swoje poglądy na ówczesne społeczeństwo.

Surrealizm: Powstały w latach 20. XX wieku, surrealizm koncentrował się na eksploracji nieświadomości i podświadomości. Malarze surrealistyczni, tacy jak Salvador Dalí, tworzyli obrazy zdeformowanych, onirycznych scen.

Abstrakcjonizm: Ruch ten, rozwijający się w XX wieku, skupiał się na rezygnacji z przedstawiania przedmiotów w sposób realistyczny. Abstrakcjonizm eksplorował formy, kolory i linie, dążąc do wyrażenia emocji i idei abstrakcyjnych.

Awangarda była często związana z radykalnymi zmianami społecznymi, politycznymi i technologicznymi. Jej wpływ na sztukę i kulturę jest trudny do przecenienia, ponieważ ruchy awangardowe otworzyły nowe możliwości dla artystów i przyczyniły się do ewolucji sztuki na przestrzeni wieków.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *